Beckettไม่เคยคาดหวังที่จะให้ "คอยโกโดต์" สร้างชื่อเสียงหรือเป็นงานการละครชิ้นเอก
ความจริงแล้ว "คอยโกโดต์" เป็นบทละครแอบเสิร์ดชิ้นแรก ที่เขียนขึ้นในขณะที่เขายังไม่มีประสบการณ์การผลิตละครอย่างจริงจัง
สำหรับนักวิจารณ์ ส่วนหนึ่งกลับถือว่า "คอยโกโดต์" เป็นผลงานชิ้นเอกของBeckettที่ประสบความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยม ได้รับการยกย่องอย่างรวดเร็วในห้วงเวลานั้นว่าเป็นแบบฉบับของ Absurd Theatre
ทว่าเป็นเรื่องกลับตาลปัดอย่างยิ่ง สวนทางกับคำชมเชยเหล่านั้น Beckettยืนยันอย่างหนักแน่นจริงจังและจริงใจว่า
"คอยโกโดต์" เป็นบทละครที่ "แย่" (bad play)
เขาขยายความว่า เขาเพียงแต่เขียน"คอยโกโดต์"ขึ้นด้วยหวังจะให้เป็นบทละครเพื่อความบันเทิง เล่นได้ในทันที ง่ายต่อการชม และประหยัดค่าใช้จ่ายในการสร้างเป็นละครเวที
สำหรับBlin หลังจากอ่านบทละครจบลง เขาตัดสินใจรับกำกับละครสององก์จบบทนี้ทันที อย่างไรก็ดี เขายอมรับอย่างเปิดเผยว่า เขาไม่เข้าใจเนื้อเรื่อง แต่เขาชอบ
เพราะ "คอยโกโดต์" ประกอบด้วยตัวละครจรจัดตัวหลักสี่ตัว เครื่องแต่งตัวจึงไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่ ขอเพียงสปอตไลท์สักตัว และต้นไม้ใบโกร๋นสักต้นก็เพียงพอ จึงเป็นเหตุผลที่สอดรับกับความตั้งใจเดิมของBeckett
Beckettจะรู้สึกรำคาญใจกับผู้คนที่ต้องการพูดถึง "คอยโกโดต์" ในแง่มุมต่างๆ
ด้วยเหตุผลที่ว่า "คอยโกโดต์" มักจะบดบังรัศมีต่อผลงานชิ้นอื่นๆของเขา ซึ่งBeckettคิดว่ามีความสำคัญต่อตัวเขามากกว่า สิ่งนั้นคือ นวนิยายของเขานั่นเอง
Beckettเปิดเผยว่า นอกจากห้องพักในกรุงปารีส เขายังซื้อบ้านในชนบทแห่งหนึ่งเพื่อทำงานเขียน เขายอมรับตรงไปตรงมาว่า บ้านหลังนี้ได้มาด้วยรายได้ส่วนหนึ่งจากการทำละคร
เขามักพูดเสมอว่า บ้านชนบทหลังนั้น Godot เป็นคนสร้าง
********************
บันทึกไว้บนกระดาษเมื่อ ปี 2537
