pastorale symphony: กรกฎาคม 2011

อาจจัด The Veteran เป็นภาพยนต์ดรามาต่อต้านสงคราม สาบลับ ทฤษฏีสมคบคิด ถ้าจัดเป็นแอคชั่นมันๆ หลายคนอาจสะใจตาสว่างกันในตอนท้ายของเรื่อง เหมือนถอดแบบมาจากเกมสงครามยิงสนั่นเลือดกระฉุด

บทภาพยนต์อาจดูไม่สมบูรณ์มากนัก แต่ดูมีความตั้งใจสูงในเรื่องการถ่ายภาพและการลำดับภาพ พร้อมบทบาทการแสดงที่ดำเนินไปแบบนิ่งๆ ไม่โฉ่งฉ่าง ทำได้ดีในการคงบรรยากาศทีดูไม่น่าสบายใจนัก แต่ไม่ถึงกับอึดอัดจนสยดสยองแทบอาเจียน

แต่มีข่อสังเกตตอนท้ายเรื่อง ประเด็นเกี่ยวกับ การชดใช้(อย่างสาสม)ของนักฆ่า นักฆ่าที่กลายเป็นผู้ถูกฆ่าจากนักฆ่าที่น่าสยองขวัญกว่า

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขากลับมากำจัดผู้ที่ถือว่าเป็นศัตรูที่ควรถูกกำจัดออกไปจากสังคม

(ผู้ชมอาจะเห็นด้วย และคอยเอาใจช่วยอยู่ในใจเล็กน้อย)

เห็นเป้าหมายศัตรูแล้ว...ส่อง...เล็ง...ลั่นไก...โดยศัตรูไม่ได้ตั้งตัว

ยิงจนล้มหมด...ผ่านไปหนึ่งด่าน...(ผู้ชมสะใจ)

ด่านต่อไป เผชิญกับศัตรูพร้อมอาวุธหนัก ดาหน้าเข้ามาหมายห้ำหั่น

ที่เห็นอยู่นี้ ในที่สุด บางคนล้มลง ที่เหลือแตกกระเจิง...หนีตาย

การไล่ล่าดำเนินต่อไป...นักฆ่าที่ถูกฝึกให้เป็นเลิศในการใช้อาวุธ
...เข้ม..นิ่ง...เหี้ยมจริง...ผ่านสมรภูมิตะวันออกกลางอย่างโชกโชน
เผชิญกับ ขี้ผงเมืองที่เหิมคิดครองย่านคุมยา

ทว่า ขี้ผงเมืองกลับถูกกำจัดทิ้งโดยเครื่องจักรดูด...เป่า...อย่างเบาๆ...ง่ายๆ...